Hızla yozlaşan bir ülke kalabalığının içinden çırılçıplak geçiyor Kafamda Sesler Konuşuyor. Açık ve sert bir üslupla kurulmuş bir ayna-metin var karşımızda, herkes kendini bulabilir orada, çünkü herkes bir diğerine şaşılacak derecede benziyor.

“Bir tutam batı; iki tutam doğu. İşçi sınıfıyım diyen akademisyen, burjuva hayat tarzı içinden burjuvazi eleştirisi yapan lüks site yazarı. Bilmiyorum, nasıl olur; onlardan ayrı konumlandıramıyorum kendimi. Yavruları. Bütünün içinde bir sessiz harf. Dilsiz aptal hayvan, tasmaya bağlı makyajlı fino. Oysa bir ünlem olmam lazımdı yazıya, yazıma. Duyulsun umuduyla tiz sesim, özel biri değilim.”

Aynanın öte tarafına kim, nasıl geçecek?

​

​

​