“Daha kendi kendinizi aramamışken beni buldunuz. Böyledir tüm inananlar; inancın değeri azdır bu yüzden. 
Şimdi size beni yitirmenizi, kendinizi bulmanızı buyuruyorum; hepiniz beni yadsıdığınız gün, ancak o gün geri döneceğim sizlere...”

​

Ecce Homo, Nietzsche’nin mutlak bir suskunluğa gömülmeden hemen önce kaleme aldığı otobiyografik bir metin, felsefi düşüncesinin bir seyrüseferi. Neredeyse bir oturuşta yazıyor metni Nietzsche (15 Ekim – 4 Kasım 1888), büyük bir neşeyle, şarkı ve dans formunda adeta. Zihnin öte yakasına geçmeden önce kitaplarıyla son bir kez buluşmak istiyor belli ki, tek tek çağırıyor onları, yaşama evet deyişin o şen korosu üstinsan’ın türküsünü söylüyor birlikte. Ve şu soruyla kapanıyor kitap: “– Anladınız mı beni? Çarmıhtakine karşı Dionysos.”

Şair Can Alkor’un 1970 TDK Çeviri Ödülü’ne layık görülen eşsiz çevirisiyle sunuyoruz Ecce Homo’yu.

 

 

İÇİNDEKİLER

 

Önsöz 

Neden Böyle Bilgeyim 

Neden Böyle Akıllıyım 

Neden Böyle İyi Kitaplar Yazıyorum 

Tragedya’nın Doğuşu 

Çağdışı Yazılar 

İnsanca, Pek İnsanca 

Tan Kızıllığı 

Şen Bilim 

Zerdüşt Böyle Dedi 

İyi ve Kötünün Ötesinde 

Töre’nin Soykütüğü 

Putların Batışı 

Wagner Olayı 

Neden Bir Yazgıyım Ben 

​

​

​

​