Onur Türkmen / Sailing To Byzantium
Soprano, tenor, ney, saksafon, trombon, vurmalı çalgılar, Kelt arpı, kemençe, keman, viyolonsel için
MART 2014
Beş yıla yakın zamandır, “hat” diye isimlendirdiğim bir konsept üzerinde çalışıyorum. Bu konseptin makamların birbirlerine evrilerek oluşturdukları çizgileri ortaya çıkartmakla ilgili olduğunu söyleyebilirim. Beni bu arayışa iten sebeplerden birisi, mutlak nesnelliğe ulaşmak amacıyla var olanın öznel yaklaşımlarla kavramsallaştırıldığı düşünce biçimlerinden uzak durmak tercihiydi.
Onun yerine nesne ve öznenin eşit düzlemlerde sürekli bir devinim içerisinde etkileştikleri yaşam biçimleriyle ilişkiye girmek istedim; bu doğrultuda makamları aracı olarak kullandım. İletişime geçtiğim her makam beni bir diğerine taşıdı. Ben, fazladan bir şey eklememeye özen göstererek, makamların oluşturdukları çizgileri takip ettim.
Örnek olarak Kemençe ve Yaylılar için Hat isimli parçayı göstermek isterim:
Kemençe ve Yaylılar için Hat [pdf]
Özne/nesne, zaman/mekan, geçmiş/bugün, numen/fenomen arasındaki zıtlıkların belirsizleştiği alanlarda çalışmak beni yirminci yüzyılın ilk yarısındaki sembolist şiir akımlarıyla yeniden yakınlaştırdı. Mémoire involontaire, içinde geçmişi de barındıran an (past within present), ortak hafıza gibi kavramlar, zamansallık üzerine bana yeni kapılar açtılar.
Bu doğrultuda ilk çalışmamı Ahmet Haşim’in Havuz şiiri üzerine yaptım:
Son dönemde, daha önce birlikte çalıştığım Dublin merkezli Yurodny Ensemble ile Haşim ve William Butler Yeats’i, aynı dönemin iki sembolist şairini, bir araya getiren bir çalışma yapmak üzere anlaştık. Şimdi mektuplaşmalar ve okumalar üzerinden fikirlerimizi olgunlaştırmanın yollarını arıyoruz.
> Tüysüz dağ