“Yaşam her yerde aynıdır. Bir istiridyede, bir ağaçta, bir hayvanda ya da bir insanda yaşam hep aynı talepleri yineler.”
Hayvan ile insanın doğadaki yerleri, işlevleri, birbirleriyle ilişki kurma biçimleri düşünce tarihi boyunca işlenmiş, karşıt tezler ortaya atılmış ve sıkça tartışılmıştır. Gilbert Simondon genel psikoloji başlığı altında “hayvan ve insan üzerine” verdiği derslerde bu meseleleri antik dönemden başlayıp 17. yüzyıla kadar taşıyarak yeniden ele alır ve çizdiği tarihsel tabloda problemin etik ve dinsel yönlerini gözler önüne serer. İlk soru insan ile hayvan arasında bir süreklilik olup olmadığıdır. Aralarındaki temel farklar nelerdir, eğer fark varsa, hangisi daha üstündür?
Simondon Hayvan ve İnsan Üzerine İki Ders’te, doğa filozoflarından Sokrates’e, Platon’a, Aristoteles’e, Rönesans düşünürlerine, tabii ki Giordano Bruno’ya, Descartes’a, Bossuet’ye, ve La Fontaine’e kadar uzayan bir düşünce çizgisinin izini sürüyor. Tabii asıl derdi “bireyleşmenin biçimlerini, tarzlarını ve derecelerini incelemek”.

​

 

İÇİNDEKİLER

​

SUNUŞ  / Jean-Yves Chateau

Psikoloji Meselesi
Problemin Etik ve Dinsel Yönü
Fikirler Tarihi ve Onun Bütünsel Diyalektiği
Yaşamsal ve Psişik Ontogenez Işığında Hayvan ve İnsan

​

HAYVAN VE İNSAN ÜZERİNE İKİ DERS

​

BİRİNCİ DERS

Antik Dönem
Pisagor
Anaksagoras
Sokrates
Platon
Aristoteles
Stoacılar
Birinci Dersin Sonucu

​

İKİNCİ DERS

Problemler ve Zorluklar
Apolojistler
Aziz Augustinus
Aziz Thomas
Giordano Bruno
Assisili Aziz Francesco
Montaigne
Descartes
Malebranche
Bossuet
La Fontaine

​

​

​